|
Post by Isnende Kjær on Feb 14, 2014 11:55:56 GMT
Nog altijd wat slaperig hoorde ze maar vaagjes wat Kael te zeggen had. Ze schrok pas op toen ze Malyna Zijn naam uit hoorde schreeuwen. Hoe ze moest reageren wist ze niet precies, dus ze wachtte eerst maar af wat de anderen te zeggen hadden. "Daarnaast dient er eerst zekerheid te zijn dat hij inderdaad terug is." hoorde ze Gerda zeggen. Daar had ze gelijk in. "M-misschien is hij inderdaad gewoon nogsteeds dood?.. Hij-die-niet-genoemd-mag-worden heeft al eens de dood ontweken, maar voor een tweede keer?" bracht ze zachtjes uit. "W-we mogen natuurlijk niets onderschatten, maar misschien is het ook wel een andere duistere macht dit keer.." Ze zuchtte zachtjes. Of het een goed idee was om dat uit te brengen wist ze niet, maar het was het eerste wat er nu in de jonge lerares op kwam.
|
|
Matsuoka Kaoru
Goody two-shoes
Posts: 15
Occupation (IC): Changes jobs frequently
D.O.B./age (IC): 35
|
Post by Matsuoka Kaoru on Feb 18, 2014 12:15:40 GMT
Kaoru had zich de gehele binnenloop van leraren stil gehouden en voornamelijk naar de tafel gekeken, maar toen Kael sprak hield hij respectvol zijn kilgroene ogen op hem gericht. Zijn respect was hetgene dat hem nog net niet blindelings het schoolhoofd deed volgen, maar het zat er dichtbij genoeg. Deze gehele tijd was de man niets dan begrijpend en hulpgevend geweest. Ondanks dat hij uit het leger kwam en niet kon lezen en schrijven, had hij zich gemeld bij een school die vaak iets meer onorthodox werkte, Hogwarts. Hij zou hem voor eeuwig dankbaar zijn hiervoor, dus hield hij zich netjes stil en lette hij op elk woord. "Wat wilt u dat we doen om te helpen?" vroeg hij met zijn zware stem, afstandelijk maar duidelijk.
|
|
Rashira Konar
Goody two-shoes
Posts: 4
Occupation (IC): Space Treasure Hunter
D.O.B./age (IC): 24
|
Post by Rashira Konar on Feb 18, 2014 14:29:33 GMT
Rashira zat rustig en aandachtig in haar stoel te luisteren naar wat er gezegd werd. Ze knikte op de opmerking van Malyna. Te laat is te laat, ook als Rashira zelf te laat zou zijn, overblijvers hebben pech en kunnen niet voor altijd op gewacht worden. Verder zei ze niks, maar toen er gezegd werd dat Voldemort terug uit de dood was herrezen keek ze vol ongeloof richting Kael. Voldemort terug na al deze jaren leek wel héél onwaarschijnlijk. Ze liet de rest er nog wat over spreken maar moest dan toch ergens mee instemmen. "Daarnaast dient er eerst zekerheid te zijn dat hij inderdaad terug is." "Hoe betrouwbaar is de informatie dat hij terug is? Het klinkt allemaal erg onwaarschijnlijk, vooral na zoveel tijd. Ik weet niet veel over zulke magie maar iemand terug uit de dood opwekken lijkt me vrijwel onmogelijk." Ze keek kort rond de tafel. Het is misschien wel eerder gebeurd, maar daar had Voldemort zo zijn voorbereidingen voor getroffen. Naar haar kennis was dit in dit geval niet waar. Zelfs als dit het geval was en het mogelijk was dat hij terug kwam vroeg ze zich af waarom het dan zo lang geduurd heeft.
|
|
Neo Castren
Goody two-shoes
Posts: 13
Occupation (IC): Student
D.O.B./age (IC): 21
|
Post by Neo Castren on Feb 18, 2014 15:40:53 GMT
Neo grijnsde toen de rat aan zijn vinger rook. "Chaz? Cool. Neo," antwoordde hij enthousiast. "Als in.. van de Matrix?" Hij hoopte maar dat hij de referentie zou kennen. De jongen zag eruit als een rare snuiter.. Neo was nogal gewoontjes met z'n sport shirt aan, sportbroek, sneakers en een simpele jas erover. Zijn bruine ogen gingen even van binnen de trein, naar buiten, en weer terug. Even pakte hij - wat er nog over was van - zijn uitnodigingsbrief uit zijn zak en haalde hem uit de frommels. "Zeg.." Hij keek weer even naar de brief, en toen naar Chaz. Alle signalen waren er, een bezem goed verpakt bij zich, een rat op de schouder en.. een bijzonder uiterlijk. Zou het een soort cult zijn waar hij voor was uitgenodigd? "Heb jij ook zo'n brief ontvangen?" Neo hield het ding op met een 'wat moet ik hier in hemelsnaam mee, zeg dat het een grap is' hoofd.
|
|
Kael Brown
Goody two-shoes
Posts: 6
Occupation (IC): Principal
Romantic interest (IC): //
D.O.B./age (IC): 23
|
Post by Kael Brown on Feb 18, 2014 19:40:11 GMT
Veel reacties waren geen schok. Deels omdat Kael zijn docenten over het algemeen goed kende, de een langer dan de ander dat wel, en deels omdat het in de tovenaarswereld nou eenmaal niet niks was om de Heer van het Duister te noemen. Zeker niet in deze context. "Wat stelt u voor?" werd hem direct gevraagd. Ook Gerda was meteen de praktische kant op gegaan, en de rest leek ook eerder meer zekerheid te willen dan dat ze in paniek raakten. Dat scheelde. Alleen Malyna reageerde heftiger, maar van haar was Kael dat gewend, en hij kon de reactie wel begrijpen. "Rustig, Malyna," zei hij zacht. Hij schraapte zijn keel en keek ernstig de groep rond. "Het is inderdaad niet honderd procent zeker dat hij inderdaad terug is, maar de tekenen wijzen er wel op. Zelfs in de dreuzelwereld gaan al geruchten van doden die op zouden zijn gestaan, en Voldemort is niet vreemd met necromancie." Kael krabde aan zijn achterhoofd. "Sterker nog, ik meen me zelfs te herinneren dat hij destijds een van zijn Gruzielementen heeft laten bewaken door Necroten." Hij pakte een ganzenveer en liet deze losjes door zijn vingers gaan. Hij keek even naar Kaoru, een van degenen die meteen concreet om een vervolgplan had gevraagd. "Hoe het ook zei," zei hij daarom ook. "Ik wil onder geen beding dat de beveiliging van de school in de problemen komt. Ikzelf heb voor een aantal extra bezweringen gezorgd." Hij haalde diep adem. "Maar het moeilijkste zijn de leerlingen. Ik wil niet dat wat ik hier heb verteld, in goed vertrouwen, bij de leerlingen terecht komt. Zolang we inderdaad geen volle honderd procent zekerheid hebben wil ik niet dat er meer angst en oproer komt dan strikt noodzakelijk. Verder wil ik strengere controle over wie er op en het terrein komt en wie het verlaat."
|
|
Chaz Springfield
Goody two-shoes
Posts: 7
Occupation (IC): Student
Romantic interest (IC): //
D.O.B./age (IC): 20
|
Post by Chaz Springfield on Feb 18, 2014 19:52:58 GMT
Chaz had geen idee waar Neo naar verwees, dus knikte hij maar, met een neutraal gezicht. "Aangenaam," zei hij toen met een kleine grijns. Zijn wenkbrauwen gingen omhoog toen hij zag wat Neo daar ontvouwde en hij keek er even naar. Of hij er ook een had gekregen. Hij keek Neo met een grijns aan. "Nee, man, zit in de vierde. Deze krijg je alleen als eerstejaars. Wij krijgen gewoon onze lijsten opgestuurd," legde hij nuchter uit, alsof dat de normaalste zaak van de wereld was. "Hoezo, is er iets mis mee?" Hij begreep niet waar de jongen zo'n punt van maakte. Kritisch bekeek hij diens bagage. "Je hebt trouwens toch hopelijk wel méér mee dan dat?" merkte hij verward op.
|
|
Jean
Goody two-shoes
Posts: 5
D.O.B./age (IC): 48
|
Post by Jean on Feb 19, 2014 15:38:48 GMT
Jean bleef er rustig onder, was niet van plan om zich druk te maken over zoiets. Natuurlijk werd hij er niet blij van, wist hij dat er dingen moesten gebeuren. Maar hij wist ook dat het niet hielp als je te overdreven zou gaan doen. Sommige reacties waren te verwachten, maar Jean was niet van plan om nu iemand gerust te stellen. "Waarom zouden dooddoeners iemand anders terug uit de dood halen? Ik neem aan dat deze het gedaan moeten hebben en we kennen geen andere man met zulke gepassioneerde volgers als Voldermort." Zei hij rustig, waarom dachten ze dat er iemand anders terug was? Dat was iets wat hij niet begreep, maar als ze probeerde om zichzelf minder angst in te boezemen, dan was het ergens te begrijpen. Hij luisterde verder, over dat de leerlingen over niks mochten weten om angst en oproer te voorkomen. "Klinkt redelijk." Beantwoorde hij dan ook, natuurlijk was het belangrijk dat ze nu extra maatregelen aannam. Hij vertrouwde erop dat Kael wist wat hij deed en zou dit dan ook niet in twijfel gaan brengen.
|
|
|
Post by Rhysanthi on Feb 20, 2014 8:52:56 GMT
"Zesdejaars inderdaad ja," sprak ze zo kalm mogelijk. De grijns van de jongeman had de intimidatie niet beter gemaakt. Maar ach, ze moest zich ook niet zo aanstellen. De mollige dame keek van de één naar de ander en volgde ze toen stilletjes naar een kleinere coupé, terwijl ze moeite moest doen niet om te vallen. De arme Mimi fladderde hulpeloos wat rond in haar kooi. Rhy wurmde zich door de opening en zette haar tas en koffer bij haar voeten neer, Mimi op haar schoot. Ze nam plaats naast de andere meid, dat voelde toch wat beter aan.. Haar lippen krulden zich tot een glimlach toen ze allemaal zaten, en ze de tijd had naar de beestjes te kijken. De kat van de jongeman plofte naast haar neer om te slapen, en met een stralend gezicht aaide ze het beestje over de bol. "Wat een lieverdje.." zei ze zacht, haast in trance. De andere kat, schijnbaar genaamd Lynna, werd op de schoot naast haar gezet. Het leek haast een hemel, al die dieren. Ze had vaker katten rond zien lopen of rennen in Zweinstein, maar die waren of te schuw, of al snel weer weg voor ze deze kon aaien. "Ik ben Rhy Jones," antwoordde ze op Maneanon, "en dit is Mimi, mijn oehoe. Als is oehoe zo vreemd.. in het engels is ze een Eurasian Eagle Owl.." Ze schraapte even haar keel en hield zich toen stil terwijl ze naar Mimi keek; ze wilde niet als een lopend woordenboek bekend komen te staan. Al was dat eigenlijk toch wel redelijk het geval.
|
|
|
Post by Glødende Kjær on Feb 27, 2014 11:39:32 GMT
"Mijn naam is Glodende," zei hij rustig, en schudde de hand van Madeline kort. Een glimlach speelde toch om zijn lippen toen hij Rhy een compliment hoorde geven over zijn kat. Hoe irritant het beestje soms ook kon zijn, hij was trots zijn Noorse Boskat. "Ze is inderdaad een schat van een beest. Erg lui maar dat kan je over bijna elke kat wel zeggen," lachtte hij. "Ze heet trouwens Felice. En dit uilgeval is van m'n zus, ze had hem vergeten dus dan moet ik hem maar meenemen." Hij zuchtte. Het was een heel gedoe geweest, maar tot nu toe was het gelukt. Hij keek naar de dieren van de twee meiden. De uil van Rhy leek een stuk groter dan het beestje van Isnende. Veel wist hij niet van uilen, maar Rhy leek dat wel te doen. "Je lijkt veel te weten. Alleen over dieren of ook over de dingen die we op school leren?" Glodende was nieuwsgierig, hij was het altijd al geweest maar zag het eerder als geinterreseert zijn in de dingen waar hij later misschien iets aan had. Hij keek naar de vrouw die zich had voorgesteld als Madeline, en naar de kat die schijnbaar Lynna heette. De lichte tijgerprint op de vacht van het beestje sprak hem aan. Het was een veel voorkomende kleur maar hij bleef het mooi vinden. "En jij, welk jaars ben jij? Ik heb je verder nog niet eerder gezien," vroeg hij rustig aan Madeline, "of ik kan je in elk geval niet herinneren."
|
|
|
Post by Benjamin Elton on Mar 7, 2014 14:24:04 GMT
Benjamin had rustig geluisterd naar de woorden van Kael. Hij begreep de ophef wel, want de leerlingen moesten inderdaad een veilige en onbezorgde tijd hebben op Zweinstein net zoals hij die daar altijd had gehad. Wat Benjamin niet snapte was dat leraren meteen zo in paniek moesten raken. Hij was eigenlijk nog best relaxt, want als iets niet zeker was, was er geen reden tot stressen. Toch besloot Kael om strenge maatregelen te nemen. Er moest extra opgelet worden wie er op het terrein kwam en er was iets met bezweringen. 'Ik wil best voor een tijdje poortwacht zijn en toezicht houden', zei Benjamin iets wat nonchalant. Hij zag het al helemaal voor zich de krantenkoppen: Benjamin Elton red Zweinstein leerlingen van de dood.
|
|
Maneanon Lasharan
Goody two-shoes
Posts: 4
Occupation (IC): Space Navy Officer
D.O.B./age (IC): 26
|
Post by Maneanon Lasharan on Mar 10, 2014 15:06:26 GMT
Madeline keek nieuwsgierig naar de uil van Rhy toen ze zichzelf voorstelde. Ze had deze soort nog niet eerder van dichtbij kunnen bestuderen en al was dierenkunde niet haar sterkste vak vond ze nieuwe diersoorten altijd wel fascinerend. "Leuk kennis met je te maken... allebei, bedoel ik." Ze glimlachte vriendelijk, Madeline was blij niet alleen in de trein te hoeven zijn. De dreuzel wereld was niet haar ding, thuis was magie van dagelijks gebruik en op het kasteel ook. Om in de trein te kunnen zitten met mede magie gebruikers zorgde ervoor dat ze zich een stuk meer op haar gemak voelde en dat was te merken aan haar houding. Ze aaide Lynna rustig over haar zachte vacht. De kat lag zo lui als het maar kon op haar schoot. "En jij, welk jaars ben jij? Ik heb je verder nog niet eerder gezien," vroeg hij rustig aan Madeline, "of ik kan je in elk geval niet herinneren." "Oh, uh... Ik begin nu aan mijn tweede jaar." antwoordde Madeline, haar blik keerde van richting de verschillende dieren in de coupé naar Glodende. "Dat kan kloppen, ik ben vaak niet zo opvallend. Te veel tijd besteed tussen de boeken, er is zo veel te leren op Zweinstein." Ze keek naar de uil van Glodende zijn zus. "Um... Waar is je zus, als haar uil hier is? Is ze eerder vertrokken?" vroeg ze voorzichtig. Ze vond het vreemd dat zijn zus een andere trein genomen had, als ze toch op hetzelfde tijdstip aan moesten komen op Zweinstein.
|
|